In kwetsbaarheid groeit kracht… rond dit citaat is de filosofie van Cellbuilding gebouwd. Onze kwetsbaarheid staat niet voor zwakte maar voor de sterkste gevoelswaarde van het mens zijn. Het kunnen aanvoelen van iemands kwetsbaarheid maakt dat we ons kunnen inleven en meeleven met elkaar. Zonder onze kwetsbaarheid zou er weinig mededogen zijn en zou de perceptie op de emotie ontbreken. We zouden geluk minder intens beleven. Onze kwetsbaarheid zorgt er ook voor dat we voorzichtiger met elkaar omgaan en dat er een nederigheid blijft bestaan tegenover het leven.
Kwetsbaarheid is de taal van het hart laten spreken. Het is de kwetsbaarheid door onze sterfelijkheid die ons met elkaar verbindt. Het besef dat we beperkt zijn in tijd maakt ons heel kwetsbaar in onze omgang met elkaar. Er zit zo veel kwetsbaarheid in de spijt van wat we niet of verkeerd gedaan hebben. Het is door het bewustzijn van die kwetsbaarheid dat we in staat zijn tot vergeven. Het is door het aanvoelen van die kwetsbaarheid dat we elkaar in moeilijke tijden wat kunnen ontzien.
Ja, ik ben kwetsbaar, en dan…? Het leven is kwetsbaar, de mens is leven en is dus kwetsbaar. Kwetsbaarheid zit in ons allemaal, goed of slecht. Het is steeds aanwezig en maakt deel uit van ons zijn dus je kan het maar beter aanvaarden.
Het is een authentieke factor die we niet moeten willen onderdrukken. Het tonen van onze kwetsbaarheid is de beste filter om door allerlei ongepast gedrag toch de meest menselijke kant van onze medemens te kunnen zien. Het is die factor die ervoor kan zorgen dat we beter en vriendelijker met elkaar kunnen omgaan.
… de diepe schoonheid van het leven en de ware aard van de liefde die we voelen en willen delen om anderen de geborgenheid te geven waarin ze tot rust kunnen komen. Kwetsbaarheid is niet triest of zwak, ze is juist sterk. Ik vind het net zwak om emoties te verbergen en ze op te sluiten. Kwetsbaarheid is de ingetogen traan die op een onverwacht moment over onze wangen rolt. Het is de druppel emotie die door het hart geperst wordt uit alle goedheid en goede bedoelingen.
Het is de kwetsbaarheid die zit in het compromis tussen tevreden zijn met wat er is, ondanks eventuele beperkingen, en het aanwezige verschil met waar jouw norm ligt van rechtvaardige levenskwaliteit. Door kwetsbaarheid kan je sympathie voelen voor elkaar, doe je net dat beetje meer moeite voor elkaar. Het maakt dat je wat meer van elkaar kan verdragen. Het is door kwetsbaarheid dat je de humor inziet van een onschuldige grap. Door kwetsbaarheid kan je wegkijken en vergeven en de diepere betekenis achter ongepaste reacties van mensen beter begrijpen en relativeren.
De kwetsbaarheid waaruit kracht kan groeien is degene die bestaat uit de bewustwording dat onze levenstijd eindig is en dat we zelfs niet de sterkst en langst levende soort zijn op aarde maar ondanks dat besef we toch nog altijd betekenis willen geven aan ons leven.
In de huidige maatschappij is het tonen van onze kwetsbaarheid heel moeilijk geworden. Het wordt zelfs eerder als een zwakte aanzien. Als je het beeld bekijkt dat door de media wordt opgehangen dan is er zeker nog voeling met de kwetsbaarheid, maar dan vooral wanneer deze wordt blootgelegd bij kwetsbare doelgroepen zoals jonge kinderen en ouderen of mensen met ernstige beperkingen. In die situatie wordt kwetsbaarheid vooral gebruikt als synoniem voor zwakte en hulpeloosheid en om medelijden op te wekken, dit vooral voor kijkcijfers en zelfs voor politieke doelen.
Het is ook niet allemaal met slechte intenties. Ik ben er zeker van dat er ook oprechte gevoelens mee gepaard gaan. Waar ik het moeilijk mee is dat het kunnen en mogen tonen van onze kwetsbaarheid meer en meer een voorrecht is van georganiseerde settings. Het wordt bepaald door het mediacircus terwijl het in het gewone leven minder en minder wordt verdragen. Kwetsbaarheid kan je nu éénmaal niet inpassen wanneer het past bij het tijdsbeeld of een commercieel gedachtengoed dat trendy is. Kwetsbaarheid kan je ook niet afgemeten organiseren, je kan geen tijd zetten op het verwerkingsproces van verdriet.
Kwetsbaarheid staat nu eenmaal niet voor de trendy wow-manier van leven die de sociale media gebruiken om de mensen het gevoel te geven dat het leven altijd goed is en dat ‘the sky the limit’ is. De mensen worden letterlijk gehersenspoeld en opgevoed met de gedachte dat ze slechts gelukkig kunnen zijn als alles perfect is. In dat plaatje van de perfectiecultuur waarin wij leven lijkt geen plaats voor het tonen van kwetsbaarheid. Alles moet goed zijn en het leven moet alle dagen feest zijn. Wonden moet je bedekken en wegstoppen zeker niet tonen, want twijfels zijn een teken van zwakte.
Kwetsbaarheid klinkt ook niet erg sexy en aantrekkelijk. Dit maakt dat vele jonge mensen het steeds moeilijker hebben om goede lange relaties te onderhouden. Veel relaties lopen stuk wanneer één van beide partners in een fysiek of mentaal kwetsbare positie komt. Jonge mensen krijgen door de media een perfectie relatiebeeld voorgespiegeld dat te allen tijde moet voldoen aan het rozengeur-en maneschijnverhaal. Je moet als partner in een relatie altijd levenslust en kracht uitstralen, alsof niets je van je stuk kan brengen. Je moet voor alles een oplossing hebben. Dit is niet realistisch want we zijn allemaal maar mensen. We krijgen voortdurend te maken met conflictsituaties die inwerken op onze emoties.
Velen weten dan ook niet om te gaan met het leed van hun partner. Ze nemen afstand in moeilijke situaties in plaats van net meer naar elkaar toe te groeien. In moeilijke omstandigheden en kwetsbare momenten zoek je meer toenadering tot de persoon die je het meeste vertrouwt. Dat zou toch je partner moeten zijn. Kwetsbaarheid hoort nu eenmaal bij mens zijn. Ook al is dit niet de meest sexy factor, je moet elkaar kwetsbaar kunnen en durven zien.
We worden allemaal al eens ziek of voelen ons niet goed in ons vel. We worden ook allemaal ouder met de bijbehorende kwaaltjes en ergernissen. Wie dan enkel kijkt naar de verpakking en daar de kwaliteit van zijn relatie op baseert kan maar beter single blijven en zich tevreden stellen met losse vriendschappen. Zo wordt niemand teleurgesteld in zijn waardegevoel. Het is zelfs in die kwetsbaarheid dat je de echte gevoelens van liefde kan vinden. Als je denkt dat de liefde op is en problemen hebt om je partner kwetsbaar te zien dan moet je eens een oude foto zoeken waar de kwetsbaarheid van je partner zo voelbaar aanwezig is in de gezichtsexpressie die het geloof en vertrouwen uitstraalt dat jij hem of haar gelukkig zal maken en nooit teleur zal stellen.
Uiteraard mag het niet zo worden dat onze kwetsbaarheid de relatie gaat conditioneren in een louter sympathiegevoel om elkaar graag te mogen en daarom bij elkaar te blijven. Dan mist de relatie de nodige dynamiek en de sprankel van seksuele aantrekkingskracht die zeker belangrijke factoren zijn in een complete relatie.
Waar de kwetsbaarheid van jong meer zit in de vertedering van de zachte onschuldige glimlach of in de traan van de teleurstelling na verlies of bij de confrontatie met een valse belofte of geloof, is de kwetsbaarheid van oud meer aanwezig in de vertedering van de harde rimpels in het gelaat en in de aanvaarding van de breekbaarheid van het leven. Als beiden tot inzicht komen dat ze even kwetsbaar in het leven staan ontstaat er één van de meest intense momenten van kwetsbaarheid, als een kind plots niet meer wil winnen van zijn papa omdat het inziet dat de strijd ongelijk geworden is en liever zou hebben dat zijn papa nog kon winnen zoals vroeger is zo een bijzonder moment.
Kwetsbaarheid is aanwezig in de onschuld van jong en in de spijt van oud.
Uiteraard is zich kwetsbaar opstellen negatiever omdat het dan meer de vorm van zwakte aanneemt. Wie zich kwetsbaar opstelt neemt een te onderdanige houding aan en dan ga je uit van een minderwaardigheidsgevoel wat aanzet tot misbruik. Daar waar het durven tonen van kwetsbaarheid eerder een krachtig signaal is dat je een zelfbewust mens bent die zijn positie en die van je medemens in het leven goed weet in te schatten is het zich kwetsbaar opstellen meer een beschermende houding aannemen vanuit een sterke onzekerheid of angst. Het is de kwetsbaarheid die er net voor zorgt dat we vanuit een zwak moment willen vechten voor iets goeds. Tranende ogen zijn geen teken van zwakte en maken het zicht niet troebeler. Ze zijn net een vergrootglas dat de sterkte van de gevoelens zichtbaarder maakt. Ze zijn dikwijls het keerpunt om vanuit een zwakke positie terug te vechten.
Kwetsbaar is het leven, de mensen, de dieren, de planten. Kwetsbaar zijn al de dingen waar we van houden. Kwetsbaar zijn is wat we delen van kop tot teen, van aan de voet van de berg tot aan de top, kwetsbaar zijn onze gedachten die wij denken, onze woorden die we zeggen en schrijven, kwetsbaar is de gezondheid, de schoonheid, de kracht, de snelheid, het verstand en de rijkdom waarmee we door het leven gaan.
Kwetsbaar is het gedachtengoed van onze overtuiging en van onze twijfels, kwetsbaar is het moment van geluk waarop je denkt dat alles goed is en niets meer stuk kan gaan, kwetsbaar is de steen die voor je voeten ligt en die je verder schopt, kwetsbaar is de bloem die je willekeurig plukt langs de berm, kwetsbaar is het houden van, maar ook de haat, kwetsbaar is het vasthouden aan de gewoonte of het zoeken naar verandering en avontuur, kwetsbaar is het weerstaan aan de verleiding, kwetsbaar is het vertrouwen en het geloof in de verwachting en in de hoop, kwetsbaar is de onschuld van jong en het schuldgevoel van oud, klein en groot, blank of bruin, kwetsbaarheid is wat ons maakt, breekbaar en hard, zacht en week, kwetsbaar is de sterfelijkheidsband die voelbaar is bij elke aanraking, kwetsbaar zijn we allen tot de dood ons scheidt.