Emoticons … een goed bedoeld gebaar, maar ze zijn voor het delen van gevoelens vaak te gemakkelijk en te oppervlakkig. Het is een vluchtige communicatievorm van het tijdsbeeld waarin de mensen worden geconditioneerd. Alles moet snel gaan waardoor we de echte betekenis van de gevoelsbeleving voor het grootste stuk verliezen. Het mag allemaal niet te lang duren… voor sommige zaken kan dit werken maar niet voor de diepere emoties zoals verdriet, pijn, teleurstelling etc. Zaken die verbonden zijn met ons hart en met onze ziel vragen tijd, soms veel tijd om te kunnen verwerken.
Eén beeld zegt niet meer dan 1000 woorden over gevoelens…omdat er veel meer zit achter een traan en een lach
De maatschappij is verhard. Ook al lijkt het alsof de mens vandaag meer kan naar buiten komen met zijn gevoelens, eigenlijk is het helemaal niet zo. Er is veel schone schijn maar weinig echte betrokkenheid voelbaar. We werken meer en meer met afkortingen om te communiceren. Hoe korter de weg hoe beter, helaas ten koste van het evolueren in onze menselijkheid. Op alles staat een tijd, alles wat we doen wordt afgemeten en moet voldoen aan een standaardnorm om gewaardeerd te worden.
Enkel de smiley, die teken was van een nieuwe dansrage, dekte de lading qua betekenis. New Beat stond voor een happy feeling, een ontspannen sfeer waar iedereen welkom was en waar iedereen zichzelf kon zijn, met of zonder drugs. Niet meer of niet minder dan dat.
Emoticons zijn een communicatiehulpmiddel geworden om geen moeite te moeten doen om een mooie tekst neer te schrijven die zo veel intenser aankomt en meer betekent. Ze zijn niet verkeerd als toegevoegde waarde bij een tekst maar schieten veel tekort vergeleken bij mooie woorden uit het hart. Het gevolg is dat veel mensen meer en meer geconditioneerd geraken in deze communicatiestijl. Het mag allemaal niet te diepgaand en uitgebreid zijn want dan gaat onze aandacht al snel verloren. Steeds sneller, anders wordt het saai. Dit leidt volgens mij tot minder empathie in onze samenleving. Een samenlevingsmodel dat steeds minder rekening houdt met onze kwetsbaarheid.
Ik heb het al dikwijls in andere inzichten geschreven, de verharding en ontmenselijking is meer en meer voelbaar en het zijn juist die kleine gebaren die het verschil kunnen maken. Net als de emoticons zijn ook de digitale kerstwensen voor mij een smet op onze zo belangrijke tradities die mensen dichter bij elkaar brengen. Niet dat een digitale wenskaart slecht is, maar niemand kan ontkennen dat een eigenhandig gemaakte wenskaart met een paar mooie zelfgeschreven woorden veel meer gevoelens oproept.
Het mag geen moeite meer kosten om elkaar te tonen dat we meelevend zijn in verdriet en vreugdemomenten. Woorden recht uit het hart en de ziel zorgen voor meer betrokkenheid. Dat is wat we allemaal zo graag voelen, betrokkenheid, het gevoel gehoord te worden. We zijn allemaal zo op zoek naar een beetje welgemeende aandacht. Helaas wordt deze persoonlijke aandacht steeds zeldzamer, zo zeldzaam dat er een generatie zal komen die dat gevoel zelfs niet meer zal herkennen. Dat gevoel dat zo belangrijk is om tegen iemand te kunnen en mogen ventileren. Swipen en deleten is zo makkelijk en gangbaar geworden via onze schermen dat dit gedrag zich ook doorzet in de algemene omgang met elkaar.
Gebruik een emoticon beter als bijvoegsel, een soort extra leesteken maar niet als vervanging van een paar mooie woorden. Het zou ook veiliger en ethischer zijn om eerst met wat woorden nuance te brengen in het verhaal om zo foute interpretaties te voorkomen bij het sturen van enkel een gele emoblik wat nu heel dikwijls het gevolg is van die gele dot. Een onschuldig bedoeld kusje kan men in een conflictsituatie gemakkelijk tegen jou gebruiken. Enkel als je elkaar heel goed kent dan zal de betekenis van de emoticon een verlengstuk zijn van de juiste gevoelens die het moet oproepen en zijn verkeerde interpretaties zo goed als uitgesloten, anders doe je beter wat moeite en probeer je dieper te connecteren.
In een professionele omgeving kan men emoticons beter niet gebruiken, zeker niet als je op hoog niveau moet communiceren via mails of andere digitale wegen. Ook onderling met collega’s of met je meerderen kun je deze speelse gezichtjes beter niet gebruiken tenzij je echt een vriendschappelijke band hebt opgebouwd en de persoon echt heel goed kent.
Dus, beste mensen, denk eens wat vaker na als je volgende keer een hartje, duimpje of smiley gebruikt. Probeer in de plaats eens enkele mooie woorden te schrijven. Dit kost niet zo veel méér tijd en maakt zo veel meer gevoel los bij degene voor wie de woorden bedoeld zijn.
Als je dit artikel interessant vond dan lees je vast ook graag deze blogpost over de impact van de digitalisering van onze samenleving.