Rond dit citaat is de filosofie van Cellbuilding gebouwd. Onze kwetsbaarheid staat niet voor zwakte maar voor de sterkste gevoelswaarde van het mens zijn, het kunnen aanvoelen van het kwetsbare zijn maakt dat we ons kunnen inleven en meeleven met elkaar. Zonder onze kwetsbaarheid zou er weinig meedogendheid zijn en zou de perceptie op de emotie ontbreken waardoor ook gelukkig zijn minder intens beleefd zou worden. Onze kwetsbaarheid zorgt er ook voor dat we voorzichtiger met elkaar omgaan en dat er een nederigheid blijft bestaan tegenover het leven. Het is het kwetsbare zijn van onze sterfelijkheidsband die ons met elkaar verbindt, het besef dat we beperkt zijn in tijd maakt ons heel kwetsbaar in ons handelen en doen met elkaar. Er zit zoveel kwetsbaarheid in de spijt van wat we niet gedaan hebben of verkeerd gedaan hebben, het is door het bewustzijn van die kwetsbaarheid dat we in staat zijn tot vergeven en het is door het aanvoelen van die kwetsbaarheid dat we elkaar in moeilijke tijden wat kunnen ontzien.
Kwetsbaarheid is wat ons menselijk maakt
Ja, ik ben kwetsbaar en dan…? Het leven is kwetsbaar, de mens is leven en dus kwetsbaar, we zijn allemaal kwetsbaar, goed of slecht, het gevoel van kwetsbaarheid is altijd aanwezig en maakt deel uit van ons zijn dus we moeten het leren aanvaarden. Het is een authentieke factor die we beter niet proberen te verbergen omdat het tonen van onze kwetsbaarheid de beste filter is om de meest menselijke kant te kunnen zien door alle ongepast gedrag. Het is die factor die ervoor kan zorgen dat we beter en goedaardig met elkaar kunnen omgaan.
Kwetsbaarheid tonen is geen medelijden opwekken, het is het delen van gevoelens, het is de taal van het hart laten spreken, het is de diepe schoonheid van het leven en de ware aard van de liefde die we voelen en willen delen om anderen de geborgenheid te geven waarin ze tot rust kunnen komen.
Kwetsbaarheid is niet triest of zwak, ze is sterk, het is juist zwak om emoties te verbergen en ze op te sluiten, ze is de ingetogen traan die op een onverwacht moment over onze wangen rolt, de druppel emotie die door het hart geperst wordt uit alle goedheid en goede bedoelingen.
Het is de kwetsbaarheid die zit in het inleven met het compromis tussen het leven met de tevredenheid van de beperking en het voelbare aanwezige verschil met waar de norm ligt van rechtvaardige levenskwaliteit.
Het is de kwetsbaarheid die zorgt dat je sympathie kunt voelen voor elkaar, dat je net dat beetje meer moeite doet voor elkaar en wat meer van elkaar kan verdragen, het is de kwetsbaarheid die de humor inziet van een onschuldige grap, het is de kwetsbaarheid die zorgt dat je wegkijkt en kan vergeven en de diepere betekenis achter ongepaste reacties van mensen beter kan begrijpen en relativeren.
Het is de kwetsbaarheid die aanwezig is in de onschuld van jong en in de spijt van oud. De kwetsbaarheid waaruit kracht kan groeien is degene die bestaat uit de bewustwording dat onze levenstijd eindig is en dat we zelfs niet de sterkste en langst levende soort zijn op aarde maar ondanks dat besef we toch nog altijd betekenis willen geven aan ons leven en aan de situatie waarin we zitten.
In onze huidige maatschappij is het tonen van onze kwetsbaarheid heel moeilijk geworden en wordt het tonen van onze kwetsbaarheid eerder als een zwakte aanzien. O ja, als je het beeld bekijkt dat de media ophangt dan is er zeker nog voeling met de kwetsbaarheid, maar dan vooral wanneer deze wordt blootgelegd bij kwetsbare doelgroepen zoals jonge kinderen en ouderen of mensen met ernstige beperkingen, vooral als kwetsbaarheid medelijden opwekt door zwakte en het overduidelijk is wanneer kwetsbaarheid staat voor hulpeloosheid wordt ze wel aanvaard en gebruikt voor kijkcijfers en zelfs voor politieke doelen.
Ik zeg ook niet dat dit allemaal met de slechtste intenties is, er zullen zeker ook oprechte gevoelens mee gepaard gaan, alleen heb ik het er moeilijk mee dat het kunnen en mogen tonen van onze kwetsbaarheid meer en meer een voorrecht is van georganiseerde settings en bepaald wordt door het social media-circus terwijl het in het gewone leven en het gewone straatbeeld minder en minder wordt verdragen.
mensen worden letterlijk gehersenspoeld en opgevoed met de gedachte dat ze alleen gelukkig kunnen zijn als alles perfect is
Kwetsbaarheid kun je nu éénmaal niet inpassen wanneer het past bij het tijdsbeeld of een commercieel gedachtengoed dat trendy is, kwetsbaarheid kun je ook niet afgemeten organiseren, je kan geen tijd zetten op het verwerkingsproces van verdriet. Kwetsbaarheid staat nu eenmaal niet voor de trendy wow-manier van leven die social media kanalen gebruiken om de mensen het gevoel te geven dat het leven altijd goed is en dat the sky de limit is. De mensen worden letterlijk gehersenspoeld en opgevoed met de gedachte dat ze alleen gelukkig kunnen zijn als alles perfect is en bij dat plaatje past kwetsbaarheid niet want dat staat niet voor de levenslust van de perfectiecultuur waarin wij leven. Alles moet goed zijn en het leven moet alle dagen een feest zijn, wonden moet je afdekken en wegstoppen maar zeker niet tonen, twijfels zijn een teken van zwakte, go for big and more, not for less or enough and only the strong survive is tegenwoordig de instelling die gepropageerd wordt en kwetsbaarheid past niet in die way of life.
Kwetsbaarheid klinkt ook niet erg sexy en aantrekkelijk, deze gedachte maakt dat vele jonge mensen het steeds moeilijker hebben om goede lange relaties te onderhouden met hun partner. Er gaan heel veel relaties stuk wanneer één van de beide partners in een fysieke of mentale kwetsbare positie komt. Jonge mensen worden door de media zo geconditioneerd in een perfectie relatiebeeld dat ten allen tijde moet voldoen aan het rozengeur en maneschijn verhaal. Je moet als partner in een relatie altijd levenslust en kracht uitstralen, alsof niets je van je stuk kan brengen en je voor alles een oplossing weet, dit is gewoon niet realistisch omdat we mensen zijn en constant te maken krijgen met conflictsituaties die inwerken op onze emoties.
Velen kunnen bijgevolg ook niet meer omgaan met het leed van hun partner en nemen afstand in moeilijke situaties wanneer ze net meer naar elkaar toe zouden moeten trekken. Het is normaal dat wanneer een relatie gebaseerd is op wederzijds respect en goede waarden dat je in moeilijke omstandigheden net vooral je partner meer opzoekt omdat je in je meest kwetsbare zijn degene opzoekt die je het meeste vertrouwt en dat zou normaal toch je partner moeten zijn.
Kwetsbaarheid hoort nu eenmaal bij mens zijn en deze menselijke factor moet ook zijn plaats krijgen in een goede relatie ook al is dit niet de meest sexy factor, je moet elkaar kwetsbaar kunnen en durven zien. We worden allemaal al eens ziek en voelen ons niet goed in ons vel en we worden ook allemaal ouder met de bijbehorende kwaaltjes en ergernissen, wie dan enkel kijkt naar de verpakking en daar de kwaliteit van zijn relatie op baseert kan maar beter single blijven en zich tevreden stellen met losse vriendschappen, zo wordt niemand teleurgesteld in zijn waardegevoel.
De kwetsbaarheid die in ieder van ons zit moet je gewoon kunnen verdragen in een vaste relatie, het is zelfs in die kwetsbaarheid dat je de echte gevoelens van liefde kan vinden. Als je denkt dat de liefde op is en problemen hebt om je partner kwetsbaar te zien dan moet je eens een oude foto zoeken waar de kwetsbaarheid van je partner zo voelbaar aanwezig is in de gezichtsexpressie die het geloof en vertrouwen uitstraalt dat jij hem of haar gelukkig zal maken en nooit teleur zal stellen. Uiteraard mag het niet zo worden dat onze kwetsbaarheid de relatie gaat conditioneren in een louter sympathie gevoel om elkaar graag te mogen en daarom bij elkaar te blijven want dan mist de relatie de nodige dynamiek en de sprankel van seksuele aantrekkingskracht die zeker een belangrijke factor zijn in een complete relatie.
Waar de kwetsbaarheid van jong meer zit in de vertedering van de zachte onschuldige glimlach en ook zit in de traan van de teleurstelling na verlies of bij de confrontatie met een valse belofte of geloof, is de kwetsbaarheid van oud meer aanwezig in de vertedering van de harde rimpels in het gelaat en in de aanvaarding van de breekbaarheid van het leven. Als beiden tot inzicht komen dat ze even kwetsbaar in het leven staan ontstaat er één van de meest intense momenten van kwetsbaarheid, als een kind plots niet meer wil winnen van zijn papa omdat het inziet dat de strijd ongelijk geworden is en liever zou hebben dat zijn papa nog kon winnen zoals vroeger is zo een bijzonder moment.
Zich kwetsbaar opstellen neemt naar mijn gevoel meer de betekenis van zwakte aan. Wie zich kwetsbaar opstelt neemt een onderdanige, bijna smekende houding aan en dan ga je uit van een minderwaardigheidsgevoel wat aanzet tot misbruik. Daar waar het durven tonen van kwetsbaarheid eerder een krachtig signaal is dat je een bewust mens bent die zijn positie en die van zijn medemens in het leven goed weet in te schatten is het zich kwetsbaar opstellen meer een door angst ingegeven beschermende houding aannemen vanuit een sterk gevoel van onzekerheid. Het is de kwetsbaarheid die er net voor zorgt dat we de zin ervan inzien om vanuit een zwak moment te willen vechten voor iets goed. Tranende ogen zijn geen teken van zwakte en maken het zicht niet troebeler maar zijn net een vergrootglas dat de sterkte van de gevoelens zichtbaarder maakt, ze zijn dikwijls het keerpunt om vanuit een zwakke positie terug te vechten.
Kwetsbaar is het leven, de mensen, de dieren, de planten, kwetsbaar zijn al de dingen waar we van houden, kwetsbaar zijn is wat we delen van kop tot teen, van aan de voet van de berg tot aan de top, kwetsbaar zijn onze gedachten die wij denken, onze woorden die we zeggen en schrijven, kwetsbaar is de gezondheid, de schoonheid, de kracht, de snelheid, het verstand en de rijkdom waarmee we door het leven gaan. Kwetsbaar is het gedachtegoed van onze overtuiging en van onze twijfels, kwetsbaar is het moment van geluk dat je denkt dat alles goed is en niets meer stuk kan gaan, kwetsbaar is de steen die voor je voeten ligt en die je verder schopt, kwetsbaar is de bloem die je willekeurig plukt langs de berm, kwetsbaar is het houden van maar ook de haat, kwetsbaar is het vasthouden aan de gewoonte of het zoeken naar verandering en avontuur, kwetsbaar is het weerstaan aan de verleiding, kwetsbaar is het vertrouwen en het geloof in de verwachting en in de hoop, kwetsbaar is de onschuld van jong en het schuldgevoel van oud, klein en groot, blank of bruin, kwetsbaarheid is wat ons maakt, breekbaar en hard, zacht en week, kwetsbaar is de sterfelijkheidsband die voelbaar is bij elke aanraking, kwetsbaar zijn we allen tot de dood ons scheidt.